Rozdział 8

Od razu piszę, że rozdział krótki, bo to kontynuacja tamtego, więc się nie zawiedźcie.

-Tak, Michael.-odparł Ashton.- Jejku! Przepraszam, zapomniałem. Tak mi przykro.-chłopak milczał przez moment.-Nie uda mi się tego zastąpić. 

-W porządku.-przytaknęła. Nie chciała, żeby Ash się zadręczał. Przecież da sobie radę.

-Michael się stara. Na prawdę. Może tego nie widać, ale zmienił się. 

-W porządku, przecież dam sobie radę.-obdarzyła go ciepłym uśmiechem.

-Jeśli chcesz, zostawię ci mój numer telefonu.-chłopak urwał kawałek kartki z hotelowych gazet i chwycił marker, który prawdopodobnie porzucił tu poprzedni mieszkaniec.-Muszę już iść, trzymaj się. Zaraz przyjdzie tutaj Michael.

Melisa pożegnała się z chłopakiem i usiadła na łóżku. Rzeczywiście, kilka minut później do domu wszedł Michael. Wydawałoby się, że ma dobry humor, jednak jego oczy zmieniły swoją barwę, gdy jego wzrok spotkał się z jej. Szybko spojrzał w innym kierunku i opanował swoje emocje. 

-Jak tam się masz, Melanie?-chłopak zaczął rozmowę, żeby przerwać niezręczną ciszę.

-Melisa.-dziewczyna powiedziała stanowczo. Już znała swój plan.

-Jak tam się masz, Meliso?-postanowił zacząć od początku.

-Czemu jesteś dzisiaj taki miły?-spytała i przesunęła się w bok, robiąc miejsce dla Michaela.

-Chyba nie chcesz mnie ponownie rozzłościć.

-Nie, skądże. Czemu to zrobiłeś?-spytała.

-Zrobiłem co?

-Dobrze wiesz co.-w oku dziewczyny pojawiła się łza, jednak szybko zacisnęła oko.

-Czy masz siostrę?-szybko zmienił temat. Przecież nie chciała wiedzieć.

-Nie wiem.-spojrzała w okno i obojętnie odpowiedziała.

-Jak to nie wiesz?

-Nie wiem.

-Ja mam wiedzieć.

-Nie wiem.

-Jak się nazywają twoi rodzice?

-Nie wiem.

-Jesteś sierotą?

-Przestań. 

-Nic nie wiesz o swojej rodzinie, tak?-spytał. Dziewczyna tylko kiwnęła głową.-Kurwa! 

Melisa spojrzała na niego. 

ZOBACZYŁ JĄ.

ZOBACZYŁ JEJ ZAPŁAKANĄ TWARZ.

JEJ MOKRY POLICZEK.

DOSKONALE TO PAMIĘTAŁ.

_______________________________

-Czemu taki jesteś?!-dziewczyna płakała i krzyczała jednocześnie.

-O co ci znowu chodzi?

-Oschły, na niczym ci nie zależy! Masz czelność pytać się o moją rodzinę!

-Będę jaki będę chciał, będę robił to co będę chciał.-Wysyczał przez zęby, podkreślając każde słowo.

-Nie wracam tam! I wiesz co? Wszystko powiem policji! O tym co mi zrobiłeś, też im powiem! I nigdy więcej mnie nie nawiedzaj!-krzyczała i rozwalała wszystko co stanęło jej na drodze. Właśnie podnosiła lampkę, kiedy zadzwonił telefon. Dziewczyna odetchnęła i złapała za słuchawkę.

-Halo?-próbowała uspokoić się po takim wybuchu, jednak nie do końca jej to wyszło.

-Co ci jest? Jest tam ktoś?-kiedy usłyszała ten głos, nie była już zła. Chciała czuć do niego obrzydzenie na zawsze, lecz nie potrafiła.

-Bądź tu.-głos dziewczyny przedarł się przez jej szloch, a po chwili telefon wylądował już na podłodze. 

-Przestań! Kto za to zapłaci?

-Wyjdź stąd, proszę.-dziewczyna niemalże błagała.

-Nie mogę, bo dostanę opierdziel gorszy niż wtedy..

-Co?

-Nic.

-O co ci chodzi?

-Zamknij się już i mnie nie wkurwiaj.-To były jego ostatnie słowa wypowiedziane w tym hotelu. Chwilę później wyszedł z niego nie pozostawiając po sobie śladu.

Dziewczyna odrzuciła wszystkie zepsute przedmioty na bok i usiadła podkulona z chowając twarz w nogach. Nie chciała już płakać. Chwilę siedziała w ciszy, a po chwili drzwi otworzyły się. Nie była pewna kto to, ale nie chciała zerkać. Była w ogromnym szoku.

Nie widział jej. W pokoju panował półmrok, a zasunięte żaluzje w niczym nie pomagały. Rozglądał się, kiedy w końcu zauważył włosy wystające zza łóżka. Podbiegł do niej, jednak odsunął się, kiedy zobaczył jej stan.

-Mel?

Dziewczyna podniosła wzrok. Zobaczył jej smutne oczy. Jednak stały się weselsze, gdy napotkały się z jego.

-Jesteś.-szepnęła i jej kąciki lekko się uniosły.

-Co się tutaj stało?

-Michael.

Nie musiała nic więcej mówić. Wszystko zrozumiał.

________________________

TEN ROZDZIAŁ TO KRÓTKA KUPA NAPISANA W PÓŁ GODZINY, POZDRAWIAM.

Wiecie jak milusio jak zobaczyłam 10 komentarzy! :OOO
Wiem, że jedna osoba chamsko komentowała z anonima, jednak wybaczam jej to, ważne, że się tak starała i chciała <3 hgqjerubvdfwwkqjsfncsw <333

JEJKU :')

Ogólnie pamiętajcie że mam aska opowiadania i odpowiadam na wszystkie pytania które zadajecie, oprócz spamu, więc jeśli chcielibyście się doweidzieć co w nexcie czy coś, to proszę bardzo:)

link do aska w zakładce "zapytaj!"

Wyświetlenia ciągleee rosną! Cieszy mnie to bardzo:*
Ktoś się mnie spytał na asku, czy Envy jest tłumaczony na angielski.
NIE JEST

ale jeśli ktoś chciałby to zrobić, to proszę bardzo, będzie qisafjcnqwklnvjk zajebiście i spełnicie moje marzenia lulz <3

mam coś dla was...

to serce jakby co ahahah

nie ważne, że krzywe

ważne, że od serca <3

UWAGA! ROŚŚŚNIEMYYY!
ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY?

10 KOMENTARZY!:)))